ประเทือง เอมเจริญ

จิตรกรผู้จับแสงมาใส่จานสี

         ในปี พ.ศ. 2499 ภาพยนตร์ฟอร์มยักษ์จากฮอลลีวูดเรื่อง ‘ลัสต์ ฟอร์ ไลฟ์’ ที่มีชื่อเป็นภาษาไทยว่า ‘แรงปรารถนา เพื่อชีวิต’ ถูกนำออกฉายในโรงหนังทั่วโลก ภาพยนตร์เรื่องนี้นำแสดงโดยดาราเบอร์ต้นๆในสมัยนั้นอย่าง เคิร์ก ดักลาส, แอนโทนี่ ควิน, และ พาเมล่า บราวน์ เนื้อเรื่องนั้นเกี่ยวกับชีวประวัติของ วินเซนต์ แวนโก๊ะ ศิลปินชาวดัทช์ผู้ซึ่งมีชีวิตอันแสนจะอาภัพ แต่กลับจับพลัดจับผลูโด่งดังคับฟ้าเมื่อเจ้าตัวลาโลกไปแล้ว

         ในห้วงเวลา 2 ชั่วโมงของภาพยนตร์ ประเทือง เอมเจริญ หนุ่มติสต์วัย 20 เศษๆ ถูกเนื้อหาของหนังกระแทกใจเข้าอย่างจัง จนต้องกลับมาดูซ้ำแล้วซ้ำอีก จดจำทุกบททุกฉากได้ทั้งหมด ชีวิตของแวนโก๊ะสะกิดให้ประเทืองหันกลับมาตั้งคำถามกับตัวเองถึงจุดมุ่งหมายหลักที่แท้จริงในชีวิต ซึ่ง ณ ขณะนั้น ประเทืองทำมาหากินโดยมีอาชีพเป็นช่างเขียนป้ายโรงหนัง ร่วมกับ ประเสริฐ เอมเจริญ น้องชาย ยุคโน้นพอมีหนังเรื่องใหม่เข้าฉาย ทั้งป้ายคัตเอาท์ ทั้งโปสเตอร์ และสื่อโปรโมตอื่นๆอีกจิปาถะต้องมะรุมมะตุ้มวาดกันใหม่ให้สวยสะดุดใจแบบยกเซ็ตทุกครั้งไป

เดือนๆหนึ่งมีหนังออกมาฉายหลายเรื่อง มิหนำซ้ำยังมีโรงหนังพากันเปิดใหม่อีกมากมายราวกับดอกเห็ด ประเทืองฝีมือดี แถมทำงานเร็วจึงมีงานล้นมือ ส่งผลให้มีรายได้แตะหลักหมื่นต่อเดือนซึ่งนับว่ามากมายก่ายกองในสมัยเมื่อ 60 กว่าปีก่อน

         หลังจากดูหนังประเทืองกลับมองว่างานที่ทำอยู่ถึงแม้จะทำให้ชีวิตสุขสบายด้วยเงินเดือนมหาศาล แต่ก็เป็นแค่การรับจ้าง ไม่มีจิตวิญญาณ ไม่ช่วยยกระดับจิตใจใคร ไม่ได้สร้างสรรค์คุณค่าอะไรทิ้งไว้ให้มนุษยชาติ เหมือนใช้ชีวิตแค่เกิดมาหายใจรดโลกรอเวลาตายไปอย่างไร้ความหมายคิดได้ดังนั้นประเทืองจึงตัดสินใจว่าต่อไปนี้จะเลิกอาชีพช่างเขียนป้ายอย่างเด็ดขาด และจะเริ่มอุทิศชีวิตสร้างสรรค์เฉพาะศิลปะบริสุทธิ์อย่างเต็มตัว