พระนางพญา พิมพ์เทวดา

เรื่องเล่าคนรักพระสวย

อนุรักษ์ฉบับที่นี้เป็นเรื่องราวของพระ นางพญา “พิมพ์เทวดา” ซึ่งเป็นพระ ๑ ใน ๕ พิมพ์ของพิมพ์พระนางพญาทั้งหมด พระนางพญา “พิมพ์เทวดา” เป็นพระที่มี พบกันเป็นจํานวนมากพอสมควร แต่จะหาองค์ที่มีตา จมูก ปากแบบชัดเจนนั้น จะพบเห็นอยู่ไม่ถึง ๕ องค์ในรอบ ๔๐ ปี หากท่านผู้อ่านพิจารณาจากรูปพระในอนุรักษ์ฉบับที่นี้ก็จะเห็นว่าการติดจากแม่พิมพ์ของหน้าตาพระ ตลอดจนช่วงองค์พระและสังฆาฏิจะเด่นนูนชัด ชนิดไม่ต้องใช้จินตนาการก็เห็นกันชัดๆ เลย
นอกจากนี้เนื้อของพระก็ตรงกับตําราการดูเนื้อและมวลสารที่คนโบราณเคยสอนว่า หากส่องดูด้วยแว่นขยายจะต้องแลเห็น เม็ดแร่ทองคําอยู่โดยทั่วไปในองค์พระ

กว่า ๔๐ ปีในชีวิตการสะสมพระ เครื่องของผม มีโอกาสได้มาซึ่งพระนาง พญา “พิมพ์เทวดา” ถึง ๒ องค์แบบไม่ คาดฝันโดยไม่ต้องแสวงหาเลย องค์แรกได้มาในปี พ.ศ. ๒๕๓๖ ขณะนั่งอยู่ในห้อง ทําางานตอนบ่ายๆ ระหว่างรอการประชุมอยู่ที่โต๊ะทํางานก็เกิดนิมิตถึงพระพิมพ์เทวดา โดยได้หยิบกระดาษเปล่าขึ้นมาแล้วลอง วาดพระดูเล่นๆ เสมือนคนนั่งอยู่ว่างๆ แล้ว หยิบกระดาษมาซ้อมเขียนลายเซ็นของ ตนเอง สิ่งที่ยังตอบตัวเองไม่ได้ก็คือ ใน ขณะนั้นยังไม่เคยมีพระนางพญา “พิมพ์ เทวดา” มาก่อน เหตุไฉนจึงวาดรูปพระนาง พญา “พิมพ์เทวดา” ลงบนกระดาษในนาที นั้น และที่น่าประหลาดใจอย่างที่สุดก็คือ ทันทีที่วาดรูปพระบนกระดาษเสร็จ ก็ได้รับโทรศัพท์โดยไม่มีการนัดหมายจากเฮียเร้า “วิโรจน์ ใบประเสริฐ” ซึ่งนับถือเป็นอาจารย์ คนหนึ่งของผม แจ้งมาว่าเพิ่งจะได้พระนางพญา “พิมพ์เทวดา” มา ๑ องค์ มีความ สวยสมบูรณ์มาก หากผมสนใจจะต้องรีบ ตัดสินใจภายในเย็นวันนั้น เพราะในสนามกําลังรุมต่อรองราคากันอยู่ ผมจึงขอให้เฮียเช้ารีบนําพระมาให้ดูในทันที และเมื่อเหลือบเห็นพระครั้งแรกด้วยตาเปล่าก็รู้สึกตกใจและตื่นเต้นมาก เพราะมีความละม้ายคล้ายคลึงกับองค์พระที่ผมวาดในกระดาษบนโต๊ะก่อนหน้านี้ไม่กี่นาที ผมจําได้ว่าพระนางพญาองค์นี้เป็นองค์ที่ผมตัดสินใจ เช่าภายใน ๕ นาที ซึ่งตามปกติเป็นที่รู้กัน ว่าผมจะเป็นคนที่ตัดสินใจซื้อของช้าที่สุดคนหนึ่งในวงการพระ แต่พระนางพญาองค์นี้ นอกจากผมจะตัดสินใจเร็วเป็นพิเศษ แล้ว ก็ยังเช่าในราคาที่เฮียเฮ้าตีโดยไม่ได้ ต่อรองเลย ถึงขนาดเฮียเร้าเอ่ยปากถาม ว่า ทําไมวันนี้ไม่ต่อราคาเลย คงถูกใจมาก ใช่ไหมครับ ผมก็ไม่ตอบอะไรมาก แต่หยิบเอากระดาษที่ผมวาดรูปพระนางพญา “พิมพ์เทวดา” องค์นี้ให้ดู แล้วบอกความ จริงกับเฮียเร้าว่า รูปพระองค์นี้ผมเพิ่งจะวาดเสร็จไม่กี่นาทีก่อนที่เฮียเช้าจะโทรมาแจ้งผมเรื่องพระ เฮียเฮ้าถึงขนาดร้องอุทาน ออกมาทันทีว่า เสียดาย คุณน่าจะโชว์รูป พระที่วาดก่อนตีราคาพระ ผมจะได้ตีราคา สูงอีกสักแสนสองแสน

พระนางพญา “พิมพ์เทวดา” องค์ที่ ๒ ผมได้บูชามาในปี พ.ศ. ๒๕๕๕ ซึ่งห่าง จากได้บูชาองค์แรกนานถึง ๑๙ ปี โดยการโดยมิได้คาดฝันและก็ไม่เคยล่วงรู้ประวัติได้มาซึ่งพระนางพญาองค์ที่ ๒ นี้ก็ได้มาของพระองค์นี้จากที่ไหนมาก่อนเลย แต่มาพบโดยบังเอิญขณะที่เจรจาพระสมเด็จซึ่งเป็นพระของรังเก่าที่ใหญ่มากในอดีต ในขณะที่เอื้อมมือไปหยิบพระสมเด็จวัดบางขุนพรหม พิมพ์เส้นด้าย ขึ้นมาจะส่องดูความเรียบร้อย ตาอีกข้างที่ว่างอยู่ก็เหลือบไปเห็นพระนางพญาองค์เล็กๆ อยู่ ในตลับพระแบบโบราณ แต่ที่สะดุดตาเป็นพิเศษก็คือ ทําไมพระท่านจึงมีหน้ามีตา ชัดเจนขนาดนั้น และทําให้ผมถึงขนาดวาง พระสมเด็จที่กําลังจะส่องดู แล้วเอื้อมไป หยิบพระนางพญามาส่องก่อน และก็ได้ ทราบจากทายาทของเจ้าของรังพระว่า พระนางพญา “พิมพ์เทวดา” องค์นี้เป็นพระที่ทางครอบครัวได้มาโดยทางมรดกมิได้เช่าจากบุคคลในวงการพระแต่อย่างใดคําตอบเช่นนี้ก็ยิ่งทําให้ผมเห็นคุณค่าของพระองค์นี้มากไปกว่าเดิมอีกหลายเท่า

ประสบการณ์กับการได้มาของพระนางพญา ๒ องค์นี้ ผมไม่สามารถตอบ ได้ในเรื่องของฟ้าลิขิต แต่พอจะตอบได้ในเรื่องของประวัติการค้นพบพระนางพญา อันยาวนานเกือบ ๑๐๐ ปี ได้ว่า น่าจะยัง มีพระที่ทายาทเจ้าของพระที่ได้รับ หรือมี อยู่ในบ้าน หรือที่เรียกกันว่า “พระวงนอก” อีกจํานวนมากพอสมควร ดังนั้น ท่านนักสะสมรุ่นใหม่ทั้งหลายก็อย่าเพิ่งท้อถอยเพราะผมเชื่อเหลือเกินว่า จากวันนี้ไปก็จะมีการพบเห็นพระนางพญาจากคนนอกวงการได้อีกเรื่อยๆ และขอให้ท่านทั้งหลายที่รอคอยจงพบกับความโชคดีแบบที่ผมได้พบมาแล้วบ้างครับ

ผมขอขอบคุณอนุรักษ์ที่เปิดโอกาสให้ผมได้เล่าถึงประสบการณ์และความหลังที่ ประทับใจในอดีตอีกครั้งหนึ่ง

ขอขอบคุณครับ